Vikingstad (Vikjingstad)

Avsatsar i bakkane (særleg på Stongo) syner at sjøen i si tid har gått gjennom Brekkedalen. Denne dalen var eit naturleg skilje mellom innmark og utmark i gamle dagar. Mot sør og vest er garden berglendt med høge hamrar, små skar og deilder som tøyer seg ut mot oddar og nes med større og mindre vikar frammed Vikingstad-stranda som er ca. 1 km lang.
   Vikingstadsjøen kallar me sjøstykket innanfor Føyfjorden, mellom Stongavågen og Torvastadsjøen. Grensa mellom Vikingstad og Torvastad går frå sjøen og austover gjennom austre gravsplass og på sørsida av kommunestykket der Gamleheimen var. Ved endepunktet møtest 4 gardar med kvart sitt gardsnummer. (Stabbstod kallar ein det i Rogaland). Grenselina med Stongo går mot sør og vidare i vestleg retning til Stongavågen.   

Etter Oluf Rygh si tolking kjem Vikingstad av mannsnamnet Vikingr. Professor porhallur Vilmundarson i Reykjavik seier at det finst to døme på Vikingsstadir i Island (i Sudur-pingeyarsysla og Sudur-Mulasysla). Han trur ikkje at første lekken er eit personnamn.
   Uttalen er noko ulik i dagleg tale. Somme seier «Vi'kjingsta» og andre seier «Ve'kjingstad». Skrivemåten har ymsa fram gjennom hundreåra. Me kan nemna at på 1500-talet er det skrive «Vigestad», «Vichingsted» og «Viggingstad», «Vigrestad» i 1661, «Vigenstad» i 1606 og «Wichingstad» i 1723. 
   
Kilde:    Birger Kjetland og Arnvid Lillehammer: Bygdebok for Karmøy, Torvastad. Utgitt av Bygdebokutvalget i Karmøy 1979